मुलबाटो

अझै पनि त्यस्ता मूलबाटोहरु जिउँदै भेटिन्छन्

जहाँ श्रीमानको नाम पुकार्दा

अनुहारमा रातो गुराँस फुल्छ

जहाँ आफ्नै नाम सोध्दा

हत्केलाको कुनाकुनाबाट

दन्तेलहरको अन्नपूर्ण मुस्कुराउँछ

त्यो निर्दोष बादल गन्तव्यको खोजीमा

त्यो अपरिभाषित चरी यात्राको क्रममा

सुख्खा बताससँगै उड्छ

त्यै मूलबाटोको काँधकाँधमा

पाखाबारीको धुपिसल्लो खाँबो नाघ्दै

खोलाहरुको दियार साङ्गो टेक्दै

गाउँले छातीहरुको भित्ता समात्दै

अझै पनि हाँसीरहेकै भेटिन्छन्

कालो फुस्रो अधवैंशे जवानीसँगै

त्यो सुदुर कर्नालिको मूलबाटो

जहाँबाट राजमार्गको दुरी नापिएकै छैन

जहाँ आधुनिकताको पाठशाला

उदघाटन नै भएको छैन

जहाँका गाँउखाने कथाहरुको उतर खोजिएकै छैन

त्यै मूलबाटोमा

खेल्छ बयली, युवतीहरुसँग

र सुसेल्छ, प्रेमानुभुतिका तरङग

खडेरीका खेत बन्छ ओठ

तापनि गुनगुनाउँछ सुन्दरताको उमङग

गहुँका थाले रोटी चपाएर हुर्केका उमेरहरु

निर्धक्क कुरा गर्छन परदेशीहरुसँग

राख्दैनन कुनै प्रश्नवाचक चिन्ह

बरु फकाउछ आफ्नै किश्वरी

आमाहरुलाई प्रसववेदना कम गराउन

र झल्काउँछ पहिचान मर्काएर कम्मर देउडासँगै

एतिहासिकता बितरण गर्छ-

ढुङ्गा, माटो र काठ

सरल स्वागत पस्कन्छ बर्खायाम

र त्यै मूलबाटोमा गुडुल्किएर

पुग्छन सयौं नानीहरु स्वर्गको आरोहणमा

त्यो मूलबाटो

सम्झदै बचपनका हिलाम्मे मध्यान्न

जिस्कदै भुइँकाफल र चुथ्रोका काडासँग

ओढेर हिउको पातलो बर्कि,

बोकिरहन्छ अनगिन्ति पाइताला

रुमल्लिदै प्राकृतिक स्वादमा

भेट्दै अलिखित जीन्दगीका टुक्राहरु

बिसाउँदै दाँते ओखरका रुखमूनि

बाँचीरहन्छ यात्राकै लागि

जहाँ हरेक वर्षको आषाढ हिड्छ

घामको पहिलो किरण हिड्छ्

नसकी नसकी स्यउका बेर्ना हिड्छ

सिङ्गान पुच्दै कर्नालिको भविष्य हिड्छ्

अलिकति यार्सागुम्बा हिड्छ

केही समय कठ्यङ्ग्रिदो जाडो हिड्छ

अनी धेरै समय दुर्गमताको समाचार हिड्छ.....

मेरो प्रिय सरकार !

तिमी कैले हिड्छौ त्यो मुलबाटो ?

                                     2070/03/21, jumla