अनिल किराती: कविता - बिहानी

आफ्नो कुरा

अलिकति उचाई नपुगेको केटो

थोरै तौल पनि नपुगेको ठिटो

पुग्छ

यता त्यता उता कता कता

भेट्छ

समय अनि समाज र सामाजिकता

विन्दास बाँच्नु छ उसलाई

गम्भीर हुन्छ र त धेरै हाँस्छ

चाहान्छ उ -

उसँग बितेका केही क्षण

मानोस् बिताउनेहरुले - अविस्मरनीय

र त लेख्छ केहि त्यस्तो कुरा

जसले भुलाओस् आफूलाई केहि क्षण.....